Και εδώ έρχεται το ερώτημα που έχουν θέσει πολλοί κατά καιρούς: Να κερδίζουμε και ας μην βλέπουμε καλό ποδόσφαιρο? ή μετράει περισσότερο το καλό και θεαματικό ποδόσφαιρο που θα γουστάρουμε μπάλα, χωρίς όμως να έρχονται πάντα οι νίκες?
Δυστυχώς, δεν είμαστε ούτε Μπαρτσελόνα ούτε Τσέλσι να έχουμε αυτή την πολυτέλεια και να θέλουμε να συνδυάζουμε και τα δύο με επιτυχία. Σε αυτό το κακόμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο όπως και να το κάνεις το αποτέλεσμα μετράει. Ούτε ο Ολυμπιακός ούτε ο Παναθηναικός παίζουν καλό ποδόσφαιρο φέτος αλλά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο τέλος ένας απο τους δύο θα πάρει το πρωτάθλημα.
Η καλή μπάλα είναι για να κλέβει μόνο τις εντυπώσεις, όπως η Βόλφσμπουργκ στην Γερμανία ας πούμε που παίζει ανοιχτά και επιθετικά όλα τα παιχνίδια της, με αποτέλεσμα τι μία να ρίχνει τεσσάρες σε όποιον βρει μπροστά της και την άλλη να ξεφτιλίζεται ακόμα και από μικρομεσαίες ομάδες.
Έτσι είναι το ποδόσφαιρο κύριοι, άλλες φορές η ομάδα μας θα κερδίζει κάνοντας μισή ευκαιρία στο 90λεπτο (π.χ Λάρισα) και άλλες όπως η χθεσινή στην Καβάλα όπου κάνουμε το καλύτερο μας παιχνίδι(ειδικά επιθετικά) με 11 τελικές έναντι μόλις μία του αντιπάλου, 3 δοκάρια, δύο ανεπανάληπτα τετ α τετ και δεν θα κερδίζουμε.
Πάντως δικαιώνεται και ο Σάντος που ξέρει πολύ καλά τις δυνατότητες αυτής της ομάδας όταν έλεγε ότι το αποτέλεσμα μόνο μετράει. Μεταξύ σοβαρού και αστείου ίσως η μοίρα αυτής της ομάδας με τον Σάντος προπονητή να τα πηγαίνει καλύτερα και να νικάει όταν δεν παίζει μπάλα και δεν ενθουσιάζει με την απόδοση της και να μην μπορεί να πάρει αποτέλεσμα όταν παίζει καλά.
Στα του αγώνα τώρα, είδα έναν ΠΑΟΚ που μπήκε από την αρχή πολύ δυνατά και μόνο για τη νίκη. Πως θα μπορούσε άλλωστε να μην το κάνει αφού παίζαμε κυριολεκτικά εντός έδρας και το γήπεδο της Καβάλας ντύθηκε όλο στα ασπρόμαυρα.
Υπήρχε αναποτελεσματικότητα στην επίθεση, με τους Παπάζογλου και Βιερίνια να χάνουν τις σημαντικότερες ευκαιρίες και όπως είδαμε όλοι κρίνεται αναγκαία η απόκτηση το Γενάρη ενός σκόρερ που θα έχει το εύκολο γκολ. Είναι αυτό που λείπει από την ομάδα πλέον αφού και αμυντικά σταθεροποιείται αλλά και στο κέντρο ο Γκαρσία με τον Βιτόλο θωρακίζει την ομάδα και δημιουργούν ένα πολύ καλό δίδυμο.
Όσο για τη δημιουργία παιχνιδιού και φάσεων πρέπει να περιμένουμε τον Κριστιάνο που ελπίζω να προσαρμοστεί γρήγορα στην ομάδα.
Αυτός που είναι ο αδύναμος κρίκος και βρίσκεται σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα είναι σίγουρα ο Σορλέν, ο οποίος φαίνεται να μην έχει ούτε αυτοπεποίθηση και δεν μπορεί να πάιξει (όσο και αν το θέλει ο Σάντος) στα αριστερά αφού αντί να προωθεί το παιχνίδι, το καθυστερεί με το να γυρνάει συνεχώς τη μπάλα πίσω.
Ενώ περιμένω και το ανέβασμα του Κουτσιανικούλη, στον οποίο πρέπει να δωθεί πίστωση χρόνου για να δείξει το ταλέντο που έχει.
Καβάλα δεν υπήρχε μέσα στο γήπεδο, το ότι έκανε μία τελική και αυτή από λάθος του Κοντρέρας τα λέει όλα. Τελείως παθητικό ρόλο, έδινε συνεχώς γήπεδο στον αντίπαλο και παρουσιάστηκε αγνώριστη σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της ενώ μακράν καλύτερος παίκτης της ήταν ο αμυντικός Ντουγκλάο.
Στον Άρη τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και οι οπαδοί του μετά το τέλος του αγώνα έστησαν Λαικά Δικαστήρια έξω από το γήπεδο περιμένοντας τους παίκτες. Ήταν καιρός να τα ακούσουν και αυτοί που είναι οι μόνοι υπαίτιοι της κακής κατάστασης. Τα έριχναν όλα τόσο καιρό μόνο στη διαιτησία αλλά έστω και αργά πιστεύω να κατάλαβαν ποιος πραγματικά φταίει. Τραγική εμφάνιση, άσχημο αποτέλεσμα και ίχνος αντίδρασης του γκολ που δέχτηκαν από νωρίς.
Ο Αστέρας έπαιξε έξυπνα, στήθηκε καλά και περιόρισε τα ατού του Άρη. Κυρίως ο νεαρός Αργυρόπουλος που έσβησε στην κυριολεξία τον πολύ επικίνδυνο Κάλβο. Αυτός ο παίκτης με ανάλογες εμφανίσεις και στο μέλλον και με περισσότερα παιχνίδια στα πόδια του πιστεύω θα κάνει μεγάλη καριέρα και ίσως κληθεί και στην Εθνική. Μπορεί να λέω μεγάλη κουβέντα αλλά γεγονός είναι ότι πρέπει να πιστέψουμε στα νεαρά παιδιά γιατί αυτά θα είναι το μέλλον του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πάντως για να λέμε και την αλήθεια έχουν μία παράδοση τα μαυράκια να κάνουν το καλύτερο τους παιχνίδι με αντίπαλο τον Άρη, πρώτα ήταν ο ΚουμόρΤΖΙ του Πανιωνίου, τώρα ήρθε και ο ΟυντόΤΖΙ του Αστέρα Τρίπολης...
Ο ΠΑΣ Γιάννενα επιτέλους έκανε μία νίκη (1-0 τον Εργοτέλη) που θα τον βοηθήσει και ψυχολογικά στη συνέχεια ενώ και ο Ατρόμητος επιβλήθηκε με το ίδιο σκορ της Ξάνθης.
Όλα τα λεφτά το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα στο Αλκαζάρ όπου τελικά με γκολ του Μετίν στο τέλος η ΑΕΛ ισοφάρισε τον Πανιώνιο σε 2-2.
Θετικό το ντεμπούτο του Νιόπλια με τον Παναθηναικό να περνάει από τη Θεσσαλονίκη και να κερδίζει τον Ηρακλή με 0-1. Ο νεαρός τεχνικός είναι φανερό ότι θα δώσει πολύ περισσότερες ευκαιρίες στους Έλληνες παίκτες σε αντίθεση με τον προκάτοχο του, με πρώτο και καλύτερο τον Νίνη. Άκόμα μια ελπίδα του Ελληνικού ποδοσφαίρου ο Νίνης ήταν ο κορυφαίος των Πρασίνων ενώ με Νιόπλια προπονητή θεωρώ δεδομένη την εξέλιξη και την καθιέρωση του στον βασικό κορμό της ομάδας.
Πάντως ο Ηρακλής άξιζε πολύ περισσότερα από αυτόν τον αγώνα αφού αν ήταν πιο εύστοχοι οι επιθετικοί του θα μπορούσε ακόμα και να κερδίσει.
Ο Ολυμπιακός όπως ήταν λογικό κέρδισε εύκολα τον Πανθρακικό με 3-0 ενώ η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε ακόμα και με τον Λεβαδειακό μέσα στο ΟΑΚΑ, κερδίζοντας τον 3-2. Η ομάδα είναι υπό διάλυση, δεν υπάρχει διοίκηση, δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για δείγμα, με τους παίκτες απογοητευμένους και απλήρωτους, τον Μπάγεβιτς στα χειρότερα του και το πιο ανησυχητικό ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου