Στα ίχνη της Τρόικας
-
Ντοκιμαντέρ των Harald Schumann και Árpád Bondy που εξέπεμψε στις 9/3/15 το
1ο κανάλι της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης ARD και ξεσήκωσε θύελλα
αντιδράσεων.
10 Μαΐ 2010
Το πάρτι συνεχίζεται....
Φέτος είναι η χρονιά μας. Γούστα με τον Άρη (4-1, 2-0) και στα δύο παιχνίδια εντός έδρας, νίκη στο Καραισκάκη επί του πεθαμένου Ολυμπιακού, νίκη στην Τούμπα επί του πρωταθλητή Παναθηναικού και ξανά νίκη μετά απο 13 χρόνια... φαγούρας επί του Ολυμπιακού στην Τούμπα.
Το μόνο που απομένει για να ολοκληρωθεί επιτυχημένα η χρονιά είναι αρχικά νίκη ή ισοπαλία με τον Ολυμπιακό την Τετάρτη και νίκη μετά στην Τούμπα και με την Άεκ την ξαδερφούλα...
Αυτό που διαπιστώνω πάντως είναι ότι ο ΠΑΟΚ φέτος είναι πιο ώριμος και η περσινή δοκιμασία των play-off μας βγήκε σε καλό στο θέμα εμπειρίας. Ο Σάντος το πήρε το μάθημα του, τον πόνεσε, τον πλήγωσε, δεν το έβαλε κάτω όμως, δούλεψε εκτός απο το αγωνιστικό και στον ψυχολογικό τομέα και τη νοοτροπία και φαίνεται αυτό και στο γήπεδο. Είναι σε μεγάλο βαθμό ο υπεύθυνος για το φετινό καλό πρόσωπο του ΠΑΟΚ.
Ανώτερος σε όλα τα επίπεδα, περισσότερες ευκαρίες, δοκάρι, πέναλτι που δεν δόθηκε και αν ήταν έστω ο Μουσλίμοβιτς πιο συγκεντρωμένος και πιο εύστοχος το σκορ θα ήταν μεγαλύτερο. Το ότι ο Ολυμπιακός έκανε 2-3 καλές ευκαιρίες στο α' ημίχρονο οφείλεται στις λάθος τοποθετήσεις του Σαβίνι που ήταν σε άσχημη μέρα και πολύ σωστά ο Σάντος τον αντικατέστησε στο ημίχρονο.
MVP του αγώνα για μένα ήταν ο Φιλομένο που όταν βλέπει ερυθρόλευκα οργιάζει. Πολύ καλή εμφάνιση αφού είχε συμμετοχή σε όλες τις φάσεις και στη σημαντικότερη που ανάγκασε τον Νικοπολίδη σε γκέλα. Πολύ κινητικός και πιεστικός (το μισό γκολ δικό του) και το πιο ενθαρρυντικό ότι έβγαλε όλο τον αγώνα χωρίς πρόβλημα και επανήλθε με τον καλύτερο τρόπο στην ενεργό δράση. Μας έλειψε όλη τη χρονιά αφού οι τραυματισμοί δεν τον αφησαν να πάιξει.
Αν δεν ήταν και ο Κάκος που έκλεισε τα μάτια στο πεντακάθαρο χέρι του Μέλμπεργκ και δεν έδωσε πέναλτι στο 60' το παιχνίδι θα ήταν πιο εύκολο και με ένα 2-0 θα είχαμε προβάδισμα ακόμα και στην περίπτωση που χάναμε κάτω με ένα γκολ διαφορά.
Αν εξαιρέσω τον Σαβίνι στην άμυνα και τον Σορλέν που δεν με ενθουσίασε για ακόμα μια φορά οι υπόλοιποι ήταν πολύ καλοί.
Με έναν αριστερό εξτρέμ στο στιλ του Βιερίνια (πουλέν μου ο Κάλβο) και με Σαλπιγγίδη μπροστά αντί για Μουσλίμοβιτς θα έχουμε αλλάξει επίπεδο στον επιθετικό τομέα.
Για τον κόσμο τι να πω ακόμα μια φορά απίστευτος, όχι για το sold-out γιατί αυτό είναι δεδομένο αλλά για τον παλμό και την δύναμη της εξέδρας που τρελαίνει τους παίκτες και χαζεύει τους αντιπάλους.
Ελπίζω να διαψευστώ αλλά την Τετάρτη μου μυρίζει άσχημο χειρουργείο, δεν ξέρω ποιος θα είναι ο χειρούργος-χασάπης αλλά έχω την εντύπωση ότι μόνο με τη βοήθεια των διαιτητών πλέον αυτός ο ψόφιος Ολυμπιακός μπορεί να μείνει ζωντανός στο κυνήγι του Champions League. Και αν ο Κόκκαλης κινητοποιηθεί, που θα το κάνει, θα έχουμε πρόβλημα. Αυτά γίνονται τόσα χρόνια και θα γίνονται αν δεν γίνει ολική εκκαθάριση στο άμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μακάρι να βγω ψεύτης και η ομάδα μας να είναι σοβαρή ή ακόμα να νικήσει και τα κοράκια που θα βρεθούν εμπόδιο στο δρόμο της.
Υ.Γ Το ξέρω δεν δικαιολογούμαι για την απουσία και την αδράνεια μου τόσο καιρό αλλά η πτυχιακή μου "τρέχει" και μαζί της τρέχω και εγώ να την προλάβω.
Το θέμα είναι ότι πάει καλά η ομάδα και με θετικό αποτέλεσμα την Τετάρτη στο Καραισκάκη απλώνει σεντόνι με τα αστεράκια του Champions League.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου